Kolano skoczka jest potocznie nazwanym przewlekłym schorzeniem spowodowanym entezopatią więzadła rzepki. Patologia tego więzadła spowodowana jest zaburzeniem układu włókien kolagenowych i najczęściej dotyczy osób uprawiających sport, w którym dużą rolę odgrywa wyskok, a więc lekkoatletyka, czy gry zespołowe jak koszykówka i siatkówka. Może dotyczyć nawet 40 – 50% sportowców. Schorzenie to spowodowane może być czynnikami zewnętrznymi lub wewnętrznymi.

Do zewnętrznych przyczyn zaliczamy zmiany przeciążeniowe, które najczęściej spowodowane są nieprawidłową techniką skoków, zbyt długim czasem trwania treningu lub nagromadzeniem się mikrourazów. Czynniki wewnętrzne dotyczą przede wszystkim zmian biochemicznych i genetycznych.

Podstawy anatomii

Więzadło rzepki jest częścią  ścięgna mięśnia czworogłowego uda, a więc największego prostownika stawu kolanowego. Biegnie od dolnego brzegu i przedniej powierzchni rzepki do guzowatości kości piszczelowej.

Obraz kliniczny kolana skoczka

Podczas wywiadu pacjent najczęściej zgłasza ból w okolicy więzadła rzepki, nasilający się podczas chodzenia po schodach (głównie przy schodzeniu), wykonywania wielokrotnie powtarzalnych ruchów angażujących prostowniki kolana oraz lądowaniu po wyskoku. Najczęściej ma on charakter kłujący.

Badanie palpacyjne wywołuje bolesność uciskową, głównie przy dolnej krawędzi rzepki. Największy ból obserwujemy, gdy staw kolanowy znajduje się w pozycji wyprostnej, a mięsień czworogłowy jest rozluźniony.

Należy przeprowadzić badania różnicowe między innymi ze schorzeniami stawu rzepkowo – udowego. Niezbędne może okazać się tu badanie USG.

Leczenie i rehabilitacja kolana skoczka

W pierwszym etapie dolegliwości bólowych zaleca się ograniczenie treningów i nadmiernej aktywności. Najczęściej stosuje się formę terapii zgodną z zasadą PRICE:

• Ochrona
• Odpoczynek
• Ochłodzenie
• Kompresja
• Elewacja

Bardzo dobre wyniki w powrocie do sprawności obserwujemy przy zastosowaniu kinezyterapii i odpowiednio dobranych ćwiczeń ekscentrycznych. W pierwszym etapie rehabilitacji powinniśmy się skupić na ćwiczeniach rozciągających mięsień czworogłowy uda oraz jego antagonistów na tylnej stronie uda.

Skorygowanie nieprawidłowej techniki treningowej oraz zastosowanie ćwiczeń świadomego obciążania obu kończyn w równym stopniu. Na tym etapie pomocna może być również praca mięśniowo – powięziowa na mięśniach mających wpływ na pracę stawu kolanowego oraz pomocniczo fizykoterapia, głównie krioterapia.

Należy pamiętać, iż problem musi być traktowany globalnie. Kolano, jak często się mówi, jest wypadkową stopy i biodra. Jakiekolwiek zaburzenia biomechaniki wymienionych obszarów może przyczynić się do wystąpienia bólu. Ból może również rzutować w obręb przedniego przedziału stawu kolanowego z okolic jamy brzusznej czy też kręgosłupa lędźwiowego.

Kolejna faza będzie dotyczyła wzmocnienia odpowiednich grup mięśniowych oraz zwrócenie uwagi na czynności prewencyjne, a więc prawidłowo wykonaną rozgrzewkę przed podjęciem aktywności fizycznej, czy  odpowiedni dobór obuwia sportowego, W przypadku, gdy leczenie zachowawcze jest bezskuteczne, może dojść do leczenia operacyjnego. Polega ono na resekcji tkanki zwyrodnieniowej lub shaving artroskopowy przy kontroli USG.

Treści z serwisu fizjoterapeutaradzi.pl mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy użytkownikiem serwisu a jego lekarzem, fizjoterapeutą czy osteopatą. Serwis ma z założenia charakter informacyjno-edukacyjny co przyczynia się do poszerzenia świadomości
i wiedzy pacjenta, i pozwala dokonać wyboru, które sam, suwerennie podejmuję. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, zawartych w naszym serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z osobą specjalizująca się w danej dziedzinie. Administratorzy nie ponoszą żadnych konsekwencji wynikających
z wykorzystania informacji zawartych w serwisie, z pominięciem i nie przestrzeganiem procedur medycznych w tym badań (przedmiotowego/podmiotowego, diagnostyki, stworzenia planu
terapii itp.)