Menu
Osteopatia to gałąź medycyny, skupiająca się na przywróceniu homeostazy używając technik manualnych.
Wiele osób słysząc o osteopatii z góry przybiera założenie, iż jest to pewnego rodzaju znachorstwo czy też szarlataneria. Nic bardziej mylnego! Osteopatia to pełnoprawna gałąź medycyny, która swoje działanie opiera na prawach działania organizmu.
Krótka historia osteopatii
Twórcą osteopatii jest Andrew Taylor Still. W 1874 roku zdefiniował on osteopatię jako formę ulepszenia medycyny konwencjonalnej. Niedługo później, w 1892 roku powstała pierwsza szkoła osteopatii – Kirksville College. W 1917 roku zaś powstała pierwsza szkoła osteopatii w Europie z siedzibą w Londynie.
Od tego czasu po dzień dzisiejszy osteopatię rozwijają na różnych polach praktycy tej dziedziny medycyny.
Osteopatia to gałąź medycyny, skupiająca się na przywróceniu homeostazy używając technik manualnych.
Wiele osób słysząc o osteopatii z góry przybiera założenie, iż jest to pewnego rodzaju znachorstwo czy też szarlataneria. Nic bardziej mylnego! Osteopatia to pełnoprawna gałąź medycyny, która swoje działanie opiera na prawach działania organizmu.
Krótka historia osteopatii
Twórcą osteopatii jest Andrew Taylor Still. W 1874 roku zdefiniował on osteopatię jako formę ulepszenia medycyny konwencjonalnej. Niedługo później, w 1892 roku powstała pierwsza szkoła osteopatii – Kirksville College. W 1917 roku zaś powstała pierwsza szkoła osteopatii w Europie z siedzibą w Londynie.
Od tego czasu po dzień dzisiejszy osteopatię rozwijają na różnych polach praktycy tej dziedziny medycyny.
Na czym polega osteopatia? Zasady osteopatii
Medycyna osteopatyczma opiera się na trzech głównych zasadach:
Organizm stanowi jedność.
Struktura oraz funkcja ciała są od siebie wzajemnie zależne.
Organizm posiada mechanizmy umożliwiające samoleczenie oraz autoregulację.
Sam Still o osteopatii mówił w następujący sposób: „[…] jest to nauka, na którą składa się dokładna, wyczerpująca i weryfikowalna wiedza o strukturach i funkcjach anatomicznych, fizjologicznych, psychologicznych, w tym chemii i fizyki ludzkiego ciała.”
Diagnostyka osteopatyczna, poza dokładnym wywiadem oraz badaniem funkcjonalnym, opiera się w dużej mierze na dokładnej palpacji, czyli badaniu manualnym ciała. Terapeuta badając obszar objęty dolegliwością stara się odpowiedzieć na pytanie, co zaburzyło możliwości ciała do samoleczenia oraz jak umożliwić organizmowi powrót do zdrowia.
Przyczyny dysfunkcji są przez osteopatę rozpatrywane wielokierunkowo. Badany jest możliwy wpływ układu krwionośnego, nerwowego, limfatycznego, narządów wewnętrznych, układu mięśniowo-powięziowego, kostnego czy też przyczyn psychosomatycznych na powstanie dolegliwości.
W badaniu manualnym terapeuta poszukuje zmian w napięciu, tkliwości, symetrii oraz teksturze tkanek. W połączeniu z wywiadem oraz informacjami uzyskanymi w trakcie wywaidu pozwala to na określenie przyczyn występowania dolegliwości.
Jak wygląda terapia osteopatyczna? Jak pracuje osteopata?
Terapia osteopatyczna polega na użyciu różnego rodzaju bodźców manualnych w celu wywołania zmian w tkance, która uczestniczy w tworzeniu dysunkcji. Nie istnieje jedna, charalterystyczna technika dla osteopati: jest to spoób wykorzystania różnorakich metod w celu poprowadzenia organizmu do zdrowia. Osteopaci w swojej pracy często wykorzystują:
terapię manualną
terapię wisceralną
terapię cranio-sacralną
techniki manipulacyjne
techniki BLT
techniki napięcia-przeciwnapięcia
techniki energii mięśniowej
Każdy osteopata może korzystać również z wielu innych technik czy też podejść terapeutycznych, czyni to jednak zawsze w załóżeniu, iż terapia ma jedynie umożliwić organizmowi powrót do zdolności samoleczenia.
Osteopatia jako gałąź medycyny wspomagająca działanie niemal każdego układu ciała, z powodzeniem wykorzystana być może w leczeniu bądź wspomaganiu leczenia wielu dolegliwości oraz chorób organizmu.
Do najczęstszych dolegliwości leczonych przez osteopatów należą:
bóle kręgosłupa
dyskopatie
bóle stawów obwodowych
bóle oraz kontuzje mięśniowo-powięziowe
dolegliwości trzewne m.in.: zgagi, refluksy, bolesne miesiączki, zaparcia, wzdęcia
wady postawy: skoliozy, koślawe kolana
dolegliwości niemowlęce
dolegliwości ginekologiczne
niektóre zaburzenia hormonalne
dolegliwości psychosomatyczne
wspomaganie leczenia chorób reumatycznych, metabolicznych oraz zakaźnych
Warto wspomnieć, iż medycyna osteopatyczne nie wyklucza, lecz wręczz integruje ze sobą medycynę akademicką. Często dobra współpraca pomiędzy osteopataą a lekarzem prowadzącym potrafi przynieść nieporównywalnie lepsze wyniki, niż samo leczenie farmakologiczne czy też operacyjne.