To jedna z metod wykorzystywana przez fizjoterapeutów i osteopatów w pracy, polegająca na nakłuwaniu igłami o różnych długościach (w zależności od danego regionu) konkretnie odnalezionych punktów w obrębie tkanek. Na celownikach naszych igieł będą znajdowały się mięśniowo-powięziowe punkty spustowe.

Czym jest punkt spustowy?

Jest to niewielki obszar ludzkiego ciała, który pod wpływem drażnienia mechanicznego powoduje intensywny, tępy ból, który rzutuje w różnych kierunkach. Najczęściej wyczuwalny jest jako zgrubienia lub guzki charakteryzujące się lokalną nadwrażliwością w porównaniu do sąsiednich tkanek.

 Poza wyżej wymienionymi mięśniowo-powięziowymi punktami spustowymi istnieją punkty spustowe znajdujące się w więzadłach, kościach, skórze i narządach wewnętrznych. W myśl podejścia do suchego igłowania wg. dr Radosława Składowskiego dodatkowo nakłuwamy i dezaktywujemy punkty spustowe znajdujące się w więzadłach, a także dla działania odruchowego w układzie nerwowym dyski śródstawowe, takie jak: dysk stawu mostkowo-obojczykowego, barkowo obojczykowego i spojenia łonowego.

Najbardziej charakterystyczną reakcją na trafienie punktu spustowego igłą jest „lokalna odpowiedź drżeniowa”, charakteryzująca się, jak sama nazwa wskazuje drżeniem w obrębie określonego pasma włókien mięśniowych danego mięśnia. Biologicznie wiąże się to z pobudzeniem rdzeniowych pól motorycznych, co odruchowo będzie dawało efekt przeciwbólowy oraz obniżenie napięcia mięśniowego.

Reakcje organizmu na suche igłowanie

Zabieg igłoterapii wiąże się z szeregiem reakcji mających wpływ na wiele układów naszego ciała. Najdokładniej przebadane i prawdopodobnie najbardziej istotne to reakcje:

• odruchowe – najbardziej charakterystyczną reakcją na trafienie punktu spustowego igłą jest „lokalna odpowiedź drżeniowa”, charakteryzująca się, jak sama nazwa wskazuje drżeniem w obrębie określonego pasma włókien mięśniowych danego mięśnia. Biologicznie wiąże się to z pobudzeniem rdzeniowych pól motorycznych, co odruchowo będzie dawało efekt przeciwbólowy oraz obniżenie napięcia mięśniowego.
• układu krążenia – powoduje poprawę ukrwienia i utlenienia  tkanek, a także w przypadku niedotlenienia tkanki zwiększenie jej metabolizmu glukozy. Stymuluje również tworzenie nowych naczyń włosowatych
• przeciwbólowe – funkcjonujące głównie dzięki teorii analgezji stymulacyjnej Melzack’a. Jej podstawą jest zmniejszenie odczuwania bólu dzięki stymulacji igłą zmielnizowanych włókien nerwowych A-beta, A-delta oraz włókien C. Dzięki igłoterapii zwiększa się stężenie beta-endorfin, które uwalniając substancję P hamującą przekazywanie impulsów bólowych. Stymulacja igłą powoduje również działanie segmentarne, dzięki któremu można uzyskać zmniejszenie bólu w tkankach o podobnym unerwieniu, co do bodźcowanej tkanki
• poprawy propriocepcji – udowodnione badaniami porównującymi grupy badawcze pacjentów poddanych rehabilitacji bez i z udziałem igłoterapii. Pacjenci, którym aplikowane igły w procesie rehabilitacji wykazywali się wyraźnie lepszym czuciem głębokim i stabilnością w obrębie stawu skokowego

Kiedy suche igłowanie jest wskazane? W czym pomaga suche igłowanie?        

Igłoterapia posiada zastosowanie w bardzo wielu dolegliwościach bólowych. Przykładowe z nich to:

• rwa kulszowa i zespoły konfliktów dyskowo-korzeniowych
• cieśń podbarkowa
• zespół cieśni kanału nadgarstka
• łokieć tenisisty
• łokieć golfisty
• kolano skoczka
• kolano biegacza
• zapalenie rozcięgna podeszwowego i ostroga piętowa
• kręcz szyi
• ból wynikający z napięcia i sztywności tkanki mięśniowo-powięziowej
• zapalenia kaletek
• metatarsalgia Mortona
• stany pourazowe i pozabiegowe w odpowiedniej fazie leczenia
• cysta Bakera
• bóle, zawroty głowy