Według definicji WHO (1976) udarem mózgu nazywamy zespół kliniczny charakteryzujący się nagłym wystąpieniem ogniskowego, a czasem również uogólnionego, zaburzenia czynności mózgu, którego objawy utrzymują się – jeśli nie spowodują wcześniej zgonu – dłużej niż 24 godziny i nie mają innej przyczyny niż naczyniowa.

Udar mózgu dzielimy na krwotoczny (zaliczamy krwotoki śródmózgowe i podpajęczynówkowe) spowodowany wylewem krwi do mózgu oraz niedokrwienny spowodowany zatrzymaniem dopływu krwi do mózgu. Warto nadmienić że udar niedokrwienny, wtórnie może być również krwotoczniony.

Objawy udaru niedokrwiennego

Na wstępie chciałbym zaznaczyć że udar mózgu jest stanem zagrażającym życiu i wymaga hospitalizacji. Najlepsze prognozy leczenia dla pacjenta to pierwsze godziny od wystąpienia objawów.

Udar mózgu stanowi trzecią w kolejności, po chorobach serca i nowotworach, przyczynę zgonów w populacji osób dorosłych. Udar mózgu krwotoczny to nagłe wylanie krwi z pękniętego naczynia krwionośnego, który niszczy struktury mózgu, niedokrwienny spowodowany gwałtownym zatrzymaniem dopływu krwi do mózgu w wyniku zwężenia lub całkowitego zamknięcia światła naczyń tętniczych. Stanowi 85-90% wszystkich udarów.

Charakterystyka objawów zależy od miejsca uszkodzenia, głównym objawy:

• to niedowład prawo/lewo stronny
• afazja (zaburzenie mowy) jeśli udar jest prawostronny

Przy udarze krwotocznym pogorszenie stanu ogólnego następuje nagle, często po dużym wysiłku lub stresie. Zwykle występuje:

• bardzo silny ból głowy
• nudności i wymioty
• utraty przytomności
• stan śpiączkowy  zwykle z porażeniem połowiczym
• opadanie kącika ust
• objawy oponowe.

Badanie udaru niedokrwiennego

W badaniu neurologicznym wykazuje:

• osłabienie lub zniesienie czucia po jednej stronie ciała,
• apraksje
• afazja ruchowa (dyzartria)/afazja czuciowa
• zaburzenia pisania (agrafia) i czytania (aleksja)
• amnezja
• agnozja
• akalkulia
• zaburzenia przełykania – dysfagia
• niedowidzenie
• napady padaczkowe, majaczenie oraz urojenia, omamy, zaburzenia świadomości

Badanie konieczne celem zróżnicowania jaki to udar, jakiego dokonał spustoszenia i ustalenia terapii jest:

• tomografia komputerowa (TK)
• rezonans magnetyczny (MRI)
• dodatkowo angiografia tętnic domózgowych (w przypadku udaru niedokrwiennego)

Rehabilitacja udaru niedokrwiennego

Postawianą jest odpowiednia diagnoza oraz odpowiednio prowadzona farmakologia, jeśli stan jest stabilny to można przystąpić do działań które będą mały na celu przywrócenie utraconych funkcji pacjenta z nastawieniem że pewne deficyty pozostaną, wszystko zależy od uszkodzeń, diagnostyki i wprowadzenia odpowiedniego leczenia szpitalnego.

Rehabilitacja dzieli się na szpitalną, poszpitalną (często w warunkach domowych lub na oddziałach rehabilitacji medycznej), ambulatoryjno/domowa.

Największy nacisk należy kłaść na edukacje pacjenta oraz rodziny w zakresie czynności które mogą sami wykonywać.

Celem pierwszym będzie wypracowanie funkcji i siły pacjenta, drugim pionizacja z ćwiczeniami w pozycji siedzącej lub stojącej, trzecim nauka samodzielnej lokomocji.

Terapia mowy i języka w kreacji zdolności do porozumienia się wraz z terapia logopedyczna, czasem pomoc psychologiczna, psychiatryczna. Optymalny czas rehabilitacji to pierwsze 3-6 miesięcy od udaru, wykazano że w tym okresie obserwujemy największy progres w powrocie do zdrowia pacjenta.

Treści z serwisu fizjoterapeutaradzi.pl mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy użytkownikiem serwisu a jego lekarzem, fizjoterapeutą czy osteopatą. Serwis ma z założenia charakter informacyjno-edukacyjny co przyczynia się do poszerzenia świadomości
i wiedzy pacjenta, i pozwala dokonać wyboru, które sam, suwerennie podejmuję. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, zawartych w naszym serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z osobą specjalizująca się w danej dziedzinie. Administratorzy nie ponoszą żadnych konsekwencji wynikających
z wykorzystania informacji zawartych w serwisie, z pominięciem i nie przestrzeganiem procedur medycznych w tym badań (przedmiotowego/podmiotowego, diagnostyki, stworzenia planu
terapii itp.)