Nagłe urazy barku mogą mieć konsekwencje w postaci uszkodzeń wielu struktur, z których zbudowany jest kompleks barkowy. Bark posiada cztery połączenia stawowe otoczone wieloma mięśniami oraz więzadłami.

Skomplikowana budowa anatomiczna kompleksu barkowego, plasuje go na trzecim miejscu pod względem urazowości. Ból pourazowy w okolicy górnej części barku, może być związany z uszkodzeniem stawu barkowo-obojczykowego.

Charakterystyczne objawy

Charakterystyczne w tego typu uszkodzeniu jest nasilenie objawów podczas unoszenia ramienia do góry oraz sięgania do przeciwległego barku. Jeśli doszło do uszkodzenia więzadła stabilizującego staw, będzie widoczny efekt tzw. klawisza, czyli odstawanie obojczyka tuż przy połączeniu stawowym, a także wrażliwość dotykowa.

Anatomia

Staw barkowo-obojczykowy jest to połączenie obojczyka z wyrostkiem barkowym, czyli górno-boczną częścią łopatki. Obojczyk jest łącznikiem barku z klatką piersiową poprzez staw mostkowo-obojczykowy. Przyczepiają się do niego mięśnie biorące udział w unoszeniu barku np. mięsień kapturowy czy mięsień podobojczykowy, dzięki któremu możemy m.in. wysuwać bark do przodu.

Bez połączenia obojczykowego pomiędzy mostkiem, a łopatką, ciężko byłoby wykonywać tak globalne ruchy barku, jakie są nam znane na co dzień. Staw ten posiada stabilizatory więzadłowe, od góry znajduje się więzadło barkowo-obojczykowe. Od strony przedniej mamy dwa małe więzadła odchodzące od wyrostka kruczego łopatki, mające swoje końcowe przyczepy na obojczyku. Są to więzadła stożkowate i czworoboczne stabilizujące ruchy rotacyjne.

Przyczyny uszkodzenia stawu barkowo-obojczykowego

Przyczyną dysfunkcji stawu barkowo-obojczykowe najczęściej są upadki na kończynę górna, uderzenie w bark np. kolizje na rowerze czy motorze bądź inne. Staw ten nie posiada solidnej stabilizacji więzadłowej. Jest bardzo powierzchowny, a więzadło barkowo-obojczykowe słabe. Gdy dochodzi do zadziałania mocnej siły w trakcie upadku np. uderzenie barkiem o podłoże przy kolizji rowerowej, obojczyk bardzo łatwo może zostać wypchnięty w górę powodując uszkodzenie więzadła.

Leczenie uszkodzenia stawu barkowo-obojczykowego

Początkowo po urazie, wokół stawu pojawia się obrzęk. Wielkość obrzęku zależna jest od rozległości uszkodzenia więzadła barkowo-obojczykowego oraz okolicznych tkanek. Należy zadbać aby proces zapalny przebiegał prawidłowo.

Stan zapalny nie powinien utrzymywać się w miejscu urazu zbyt długo. Jest on potrzebny do gojenia, jednak kiedy płyny zapalne utrzymując się przewlekle w jednym miejscu, mogą powodować powstawanie pewnych zmian. Najczęściej dochodzi do zwłóknień i sklejeń tkanek.

Kiedy występuje uraz, mięśnie automatycznie broniąc się przed uszkodzeniem stawu wchodzą w duże napięcie. Problem jest nasilany kiedy nie zostaną usunięte powstałe napięcia obronne.

Powodują one sytuacje, gdzie płyn zapalny, który spełnił swoje funkcje naprawcze, nie zostaje odtransportowany. Można powiedzieć, że usztywnione mięśnie są jak tama, która hamuje przepływ strumienia. Usunięcie tamy (patologicznych napięć tkanek) oraz pobudzenie płynu poprzez techniki drenażowe, spowoduje naturalny przepływ i oczyszczanie oraz gojenie się miejsca urazu.

W początkowej fazie skuteczne są zabiegi fizykalne, redukujące obrzęk np. laser wysokoenergetyczny.  Oczywiście najistotniejsze aby pacjent nie nadwyrężał stawu w trakcie leczenia.

Kolejna fazą będzie odpowiednie stymulowanie poprzez pracę manualną włókien kolagenowych więzadła do przebudowania. W kolejnych etapach należy przywracać funkcjonalność stawu oraz wyregulowanie napięć, które stanowią „ tamę” dla płynów. Pomoże to zwiększyć zakres ruchu. Należy zadbać aby mięśnie odzyskały prawidłową kontrolę nerwowo- mięśniową, utraconą poprzez długotrwałą pozycję przeciwbólową. Służyć temu będą odpowiednio dobrane ćwiczenia.

Skuteczne metody leczenia uszkodzenia stawu barkowo-obojczykowego

• Osteopatia
• Terapia manualna
• Fizykoterapia (laser wysokoenergetyczny)
• Kinesiotaping

Treści z serwisu fizjoterapeutaradzi.pl mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy użytkownikiem serwisu a jego lekarzem, fizjoterapeutą czy osteopatą. Serwis ma z założenia charakter informacyjno-edukacyjny co przyczynia się do poszerzenia świadomości
i wiedzy pacjenta, i pozwala dokonać wyboru, które sam, suwerennie podejmuję. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, zawartych w naszym serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z osobą specjalizująca się w danej dziedzinie. Administratorzy nie ponoszą żadnych konsekwencji wynikających
z wykorzystania informacji zawartych w serwisie, z pominięciem i nie przestrzeganiem procedur medycznych w tym badań (przedmiotowego/podmiotowego, diagnostyki, stworzenia planu
terapii itp.)