Anatomia

Nerw łokciowy biegnie po wewnętrznej stronie ramienia, przebijając przegrodę międzymięśniową przyśrodkową, następnie biegnie poniżej głowy przyśrodkowej mięśnia tricepsa. W dalszym przebiegu układa się w bruździe nerwu łokciowego, pomiędzy wyrostkiem łokciowym a nadkłykciem przyśrodkowym kości ramiennej. W tym miejscu przebiega on bardzo powierzchownie, co czyni go szczególnie narażonym na urazy oraz podrażnienie.

Objawy i diagnostyka uwięźnięcia nerwu łokciowego

Początek dolegliwości może być zarówno urazowy, jak i utajony. W wyniku uwięźnięcia nerwu łokciowego pacjent odczuwać może:

• Ból tylno-przyśrodkowej części stawu łokciowego
• Objawy czuciowe wzdłuż przebiegu nerwu, takie jak kłucia, parestezje, mrowienia
• Nerw zazwyczaj jest mocno tkliwy w obrębie rowka nerwu łokciowego

Terapeuta na podstawie informacji z wywiadu występowanie uwięźnięcia nerwu łokciowego może potwierdzić w badaniu funkcjonalnym oraz palpacyjnym. Testy rozciągowe nerwu mogą wywołać objawy pacjenta. Istotne jest również przeprowadzenie badania palpacyjnego w celu identyfikacji miejsc zwiększonego napięcia tkanek w przebiegu nerwu. Często też test opukiwania nerwu w jego rowku będzie odtwarzał obajwy pacjenta.

Możliwe przyczyny uwięźnięcia nerwu łokciowego

Istnieje sporo możliwych przyczyn uwięźnięcia nerwu łokciowego. Występować mogą one wspólnie, bądź osobno. Do najczęstszych należą:

• Urazy o charakterze trakcyjnym (nagłe koślawienie stawu łokciowego)
• Kompresja nerwu w kanale łokciowym
• Densyfikacja powięzi otaczającej nerw łokciowy oraz struktury w jego przebiegu
• Zwichnięcie nerwu, w przypadku, gdy występują częste sytuacje, w których dochodzi do bezpośredniego urazu nerwu

Nie można zapomnieć o możliwości wystąpienia bólu rzutowanego z odcinka szyjnego, górnego otworu klatki piersiowej oraz struktur przebiegających poprzecznie do przebiegu nerwu.

Możliwe leczenie uwięźnięcia nerwu łokciowego

Ze względu na częste występowanie zrostów lub densyfikacji w przebiegu nerwu terapeuta może użyć następujących podejść:

• Neuromobilizacji nerwu łokciowego
• Terapii tkanek miękkich, szczególnie przegród międzymięśniowych
• Manipulacji powięzi
• Pinoterapii
• Protokołów przeciwzapalnych

W przypadkach, gdy podejście zachowawcze okaże się nieskuteczne, jako ostatnie konieczne może okazać się podejście chirurgiczne.