Uwięźnięcie nerwu łokciowego

Anatomia

Nerw łokciowy biegnie po wewnętrznej stronie ramienia, przebijając przegrodę międzymięśniową przyśrodkową, następnie biegnie poniżej głowy przyśrodkowej mięśnia tricepsa. W dalszym przebiegu układa się w bruździe nerwu łokciowego, pomiędzy wyrostkiem łokciowym a nadkłykciem przyśrodkowym kości ramiennej. W tym miejscu przebiega on bardzo powierzchownie, co czyni go szczególnie narażonym na urazy oraz podrażnienie.

Objawy i diagnostyka uwięźnięcia nerwu łokciowego

Początek dolegliwości może być zarówno urazowy, jak i utajony. W wyniku uwięźnięcia nerwu łokciowego pacjent odczuwać może:

Ból tylno-przyśrodkowej części stawu łokciowego
Objawy czuciowe wzdłuż przebiegu nerwu, takie jak kłucia, parestezje, mrowienia
Nerw zazwyczaj jest mocno tkliwy w obrębie rowka nerwu łokciowego

Terapeuta na podstawie informacji z wywiadu występowanie uwięźnięcia nerwu łokciowego może potwierdzić w badaniu funkcjonalnym oraz palpacyjnym. Testy rozciągowe nerwu mogą wywołać objawy pacjenta. Istotne jest również przeprowadzenie badania palpacyjnego w celu identyfikacji miejsc zwiększonego napięcia tkanek w przebiegu nerwu. Często też test opukiwania nerwu w jego rowku będzie odtwarzał obajwy pacjenta.

Możliwe przyczyny uwięźnięcia nerwu łokciowego

Istnieje sporo możliwych przyczyn uwięźnięcia nerwu łokciowego. Występować mogą one wspólnie, bądź osobno. Do najczęstszych należą:

Urazy o charakterze trakcyjnym (nagłe koślawienie stawu łokciowego)
Kompresja nerwu w kanale łokciowym
Densyfikacja powięzi otaczającej nerw łokciowy oraz struktury w jego przebiegu
Zwichnięcie nerwu, w przypadku, gdy występują częste sytuacje, w których dochodzi do bezpośredniego urazu nerwu

Nie można zapomnieć o możliwości wystąpienia bólu rzutowanego z odcinka szyjnego, górnego otworu klatki piersiowej oraz struktur przebiegających poprzecznie do przebiegu nerwu.

Możliwe leczenie uwięźnięcia nerwu łokciowego

Ze względu na częste występowanie zrostów lub densyfikacji w przebiegu nerwu terapeuta może użyć następujących podejść:

Neuromobilizacji nerwu łokciowego
Terapii tkanek miękkich, szczególnie przegród międzymięśniowych
Manipulacji powięzi
Pinoterapii
Protokołów przeciwzapalnych

W przypadkach, gdy podejście zachowawcze okaże się nieskuteczne, jako ostatnie konieczne może okazać się podejście chirurgiczne.

Dominik Tabor

Magister fizjoterapii, założyciel praktyki Fizjoterapia Tabor oraz witryny Fizjoterapeutaradzi.pl. Absolwent Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz AWF Kraków. Student medycyny osteopatycznej w Still Academy of Osteopathy. Uczestnik wielu szkoleń w kraju i za granicą. Specjalizuje się głównie w medycynie manualnej. Podstawą jego podejścia do pacjenta jest globalne spojrzenie na ciało oraz wnikliwe badanie, pozwalające dokładnie ocenić przyczynę zaburzenia. Doświadczony sportowiec, nieprzerwanie od 2008 roku - zdobywca kilku medali Mistrzostw Polski w lekkiej atletyce i biegach przełajowych. Prywatnie miłośnik gry na gitarze oraz sportu.